Jasność w ciemności

Testowałam siebie 
na frontach wojny domowej

polem rażenia było jego światło.

Zawładnął mną promień szeroki.

Zawstydził się za mnie mój cień.

Zdradzony i zaniedbany.

Ależ spadło mi niebo na kark!

Święte jarzmo!

Minął czas właściwy mi

w świetle księżyca rozmyślaniom nie ma końca

teraźniejszość nie jest wyrocznią

MOŻNA ZAWRÓCIĆ

wygrać jeszcze jedną bitwę

lub przeprosić za zwycięstwo

podać sobie dłonie

każdy akt odbyć świadomie

nie zaprzepaścić swojej przytomności

odświętnie zapomnieć

Jasność w ciemności

bunt przeciw rozwiązłości tego świata

znajdę ją w sobie.

No i wydało się na czyją cześć nazwałam moje Geranium graveolens Hermanem ;)